کلر مکاردل
کلر مکاردل را به عنوان اولین طراح لباس آمریکایی می‌شناسند که ابداع‌کننده استایل آمریکایی است. زنان آمریکا همواره در حال ستایش و تحسین او به خاطر انرژی و سرزندگی همیشگی او بوده‌اند. نام او به عنوان یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین افراد طراح در قرن بیستم میلادی ثبت شده است.
او کارهای خود را از سبک زندگی فعالانه زنان آمریکایی الهام گرفت. او انواع لباس‌های مجلسی و ورزشی و راحتی و ... را برای زنان شاغل طراحی می‌کرد؛ افرادی که دوست داشتند لباسی خوش زرق و برق و مناسب را داشته باشند که به راحتی تمیز شود و قابل نگهداری هم باشد.
ورود به عرصه مد و فشن
کلر مکاردل در 24 می سال 1905 میلادی در فردریک مریلند چشم به جهان گشود. او بزرگ‌ترین فرزند خانواده خود هم بود. او که از همان نوجوانی جذب دنیای مد شده بود، قصد داشت در سن 16 سالگی برای ادامه تحصیل در همین راستا وارد نیویورک شود و به آن جا نقل مکان کند. اما پدر، وی را متقاعد کرد که در شهر خود به کالج برود و در امور اقتصادی خانه نیز نقش داشته باشد.
در سال 1926 او در مدرسه طراحی نیویورک ثبت نام کرد. به عنوان بخشی از دوره تحصیلی خود، او یک سال را در پاریس گذاراند. در دورانی که اون در پاریس بود، مکاردل و همکلاسی‌هایش موفق شدند که نمونه‌هایی از طراحانی مانند مادلین و یونه را خریداری کنند که برای مطالعه ساختار آن‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
بعد از این که فارغ‌التحصیل شد، او به کارهای متفاوت و جالبی مشغول شد و در لباس فروشی که در زمینه مد فعالیت داشت، گل‌هایی را روی چراغ‌ها طراحی می‌کرد و حتی به عنوان مدل نیز فعالیت داشت. مکاردل به دستیاری ثابت برای رابرت ترک که طراحی مستقل بود تبدیل شد و هنگامی که در سال 1931 او در تاونلی فروکس به عنوان طراح لباس منصوب شد، مکاردل هم به همراه او رفت.
مکاردل برای بسیاری از نوآوری‌های دیگر نیز زبانزد شده بود و از پارچه‌های غیرمرسوم زیادی برای مدل‌های مختلف استفاده می‌کرد و درحقیقت آن‌ها را آزمایش می‌کرد. مایو و لباس‌های مخصوص شنا که از جنس‌های متفاوتی دوخته شده بودند از نمونه کارهای او بودند. همچنین لباس‌های مجلسی و شب او نیز مورد توجه زیادی قرار می‌گرفت. طرح‌های او دارای مشخصات خاصی نیز بود که شامل دوخت دوتایی و کروات و جیب‌های بزرگ و... می‌شد.
او پارچه جین را وارد دنیای مد کرد و از آن استفاده‌های زیادی انجام داد. الیاف دست‌ساز هم از دیگر منابع نوآوری او بودند. او شیفته کلاه، شلوار و دامن زنانه بود. استفاده از رنگ‌ها و ترکیب‌های مختلف نیز کاملا بیانگر کارهای او بودند. او را با سبک لباس و پوشش غیررسمی آمریکایی می‌شناسند. او مد پاریس را نادیده می‌گرفت و به آن توجهی نداشت؛ حتی بعد از سال 1940 از مجموعه‌های پاریس نیز دیدن نمی‌کرد؛ زیرا نگران بود دیدن آن‌ها روی کارش اثر بگذارد. هدف او راحتی بود و درحقیقت طراحی لباس او در ابتدا بر اساس راحتی انتخاب می‌شد. طراحی‌های او کاملا مطابق با بدن زنانه بود و باعث تحول لباس‌های غیررسمی هم شد.
بیشترین تاثیر و سهم او در دنیای مد، تعریف و ابداع ظاهر آمریکایی بود. بسیاری از طراحانی که در مسیر او پا گذاشتند، در کارهایشان الهام گرفتن از طراحی‌های مکاردل به وضوح دیده می‌شود.
زندگی شخصی
در سال 1943 میلادی، مکاردل با ایروینگ دراث هریس، معماری که زاده تگزاس بود و از ازدواج قبلی خود دو فرزند داشت ازدواج کرد و در خانه‌ای در منهتن زندگی می‌کردند.
مرگ
زندگی و البته حرفه اصلی او با تشخیص سرطان در او در سال 1957 کوتاه شد. مکاردل در 22 مارس 1958 در حالی که 52 ساله بود از دنیا رفت. بعد از مرگ او خانواده وی تصمیم گرفتند که برند او را تعطیل کنند.
شروع کسب و کار
در اواخر سال 1930، مکاردل به عنوان دستیار طراحی برای رابرت ترک به کار مشغول شد. بعد از آن، ترک به شرکتی بزرگ با نام تاونلی فراکس منتقل شد و مکاردل را هم با خود به آن جا برد. در سال 1932، ترک در حادثه‌ای قایقرانی از دنیا رفت و مکاردل را تنها گذاشت و به این ترتیب مجموعه پاییز و زمستان هم عمر چندانی نداشت و به پایان خط رسید. اما این اتفاق باعث ارتقای شغلی مکاردل در تاونلی شد. او با معرفی ایده American Look انقلابی بزرگ را در صنعت مد آغاز کرد. او همواره از سبک لباس‌های جدید و جوان‌پسند حمایت می‌کرد و شروع به طراحی و پوشیدن لباس‌های ساده و راحت کرد. او لباس‌های ساده و البته ارزانی را با لیبل townley frocks طراحی کرد.
در دهه 30 میلادی، او نوآوری‌های بیشتری را به خصوص در مورد جزئیات لباس مردانه به وجود آورد. مجموعه کارهای او چندین سال از زمان خود جلوتر بودند و این موضوع در سال‌های بعدی به خوبی روشن می‌شد. او اولین لباس شنای تاونلی را نیز در سال 1937 طراحی کرد.
در سال 1938، او دیرندل را به سمت و سوی مدرنیته آورد. او همچنین لباس‌های راهبانی را نیز در سال 1938 طراحی کرد که در آن قسمت کمر درزی نداشت و آویزان بود؛ اما توسط کمربند، کاملا ایده‌آل به نظر می‌رسید.
این طراحی به طور گسترده‌ای کپی شد و هزینه‌هایی که برای جلوگیری از این امر صورت گرفت بی‌فایده بود و در نهایت تاونلی از تجارت خارج شد. حال مکاردل برای هتی کارنگی مشغول به کار شده است.
او در این مدت با دوست صمیمی خود یعنی دایانا آشنا شد. او تبدیل به همراه همیشگی مکاردل هم شد. او در آن سال، یعنی سال 1940 قبل از ترک کارنگی، به آخرین نمایش لباس فرانسوی رفت و بعد از آن دیگر به نمایش‌های فرانسوی پای نگذاشت. در همان سال جایزه جهانی طراحی لباس مرسوم نیویورک را هم برنده شد.
در سال 1940 او کارنگی را ترک کرد و به مدت چند ماه به win-sum پیوست و بازهم به تاونلی بازگشت که این بار با نام دیگری یعنی آدولف کلاین بازگشایی شده بود. در سال 1941 مکاردل خطی از تولید لباس را ایجاد کرد که از 5 تکه مختلف 9 لباس می‌ساخت. او در همان سال اولین لباس شب که با پنبه دوخته شده بود را معرفی کرد.
در سال 1942 وی لباس معروف خود را خلق کرد. این چیزی بود که می‌توانست هم برای محیط خانه و هم برای مهمانی‌های مختلف مورد استفاده قرار بگیرد. لباسی خاکستری ساده که به مرور تبدیل به یکی از اصلی‌ترین مجموعه‌های او هم شد.
در سال 1944 بعد از مازاد اعلام شدن مواد پنبه‌ای در بخش هواشناسی، او به سرعت آن‌ها را خرید و از آن‌ها برای طراحی‌های خود استفاده کرد. زنان میهن‌پرست آمریکایی با افتخار آن لباس‌ها را می‌پوشیدند. لباس شنای بشکه‌ای هم در سال 1945 طراحی شد.
کلر مکاردل در طی زندگی خود به شهرتی بسیار بالا در سطح جهانی رسید و در سال 1957 روی جلو مجله تایم قرار گرفت و کتابی نیز درباره فلسفه مد خود به نام "چه بپوشم" منتشر کرد. در سال 1943 با معمار دراث هریس ازدواج کرد. او در سال 1958 و در اوج موفقیت‌های خود به بیماری سرطان مبتلا شد. در همان سال این بیماری باعث مرگ وی شد. او به ظاهر آمریکایی و شناخت این سبک کمک زیادی کرد و همانطور که والری استیل در در کتابش اشاره می‌کند، بدون کلر مکاردل، تصور دونا کاران، کلین یا مارک جیکوبز غیرممکن است.
.