برای اغلب خانم ها، آرایش صورت با کرم پودر کامل می شود و اشتیاق برای داشتن پوستی بدون عیب و نقص همیشه از خواسته های خانم ها و آقایان بوده است.
زنان هزاران سال است که از ترفندهای موجود و در دسترس برای ساختن چهره های زیبا استفاده میکنند، حالا این ترفند ممکن است پودر مجسمه سازی در مصر باستان باشد یا رنگ‌های مرگبار حاوی سرب در دوران رنسانس.
در این مطلب از مجله تهران مدا با تاریخچه کرم پودرهای آرایشی آشنا می شوید.
1. نه چندان زیبا
قدمت کرم پودرها به تاریخ باستان برمی‌گردد. مواد آرایشی در مصر باستان از رنگ گیاهان، رنگدانه هایی با پایه گیاهی و روغن‌ها ساخته می شدند که فاصله زیادی با خطرناک یا کشنده بودن داشتند.
200 سال پیش از میلاد مسیح در میان یونانیان و رومیان باستان چهره هایی با رنگ پوست کاملا سفید رایج بود و زیبا تلقی می شد.پوست سفید نشانه ی ثروتمندان و پوست‌های تیره تر و آفتاب سوخته نشانه ی سبک زندگی بیرون از خانه و صحرایی بود.
شهروندان معمولی برای تقلید از ترکیب سفید رنگ ثروتمندان صورت‌هایشان را با گچ سفید می کردند که الان می دانیم سرب سفید بوده است. این ترکیب به سرعت به عنوان «Face Paint» شناخته شد که در کتاب عهد عتیق نیز به آن اشاره شده است. آقایان هم از این ترفند استفاده می‌کردند.
2. سمی برای زیبایی
از سرب سفید به شکل پودر، گچ یا کرم بر روی تمام سطح صورت و بدن برای زیباتر شدن و حتی پاکسازی پوست استفاده می‌کردند.
کرم‌ها با استفاده از چربی حیوانات، نشاسته و اکسید قلع ساخته می شدند. زنان از سفیداب نیز استفاده می‌کردند؛ که ترکیب سفید رنگ مرگباری از سرکه و سرب سفید بو. این ترکیب بسیار مرگبار بود و باعث ریزش مو، پوسیدن دندان‌ها، تغییر رنگ دائمی پوست و مرگ می¬شد. در قرن ششم زنان برای داشتن پوستی رنگ پریده و روشن خونشان را میگرفتند. این موضوع تا زمان رنسانس ایتالیا و دوران ملکه الیزابت ادامه داشت.
سفیده ی تخم مرغ، عنصر دیگری برای استفاده در ترکیبات کرم پودر بود که با وجود چسبناک بودن درخشش قابل قبولی داشت. در قرن هجدهم، آرایشهای غلیظ تئاتری محبوب شدند و اولین بار در تئاتر بود که سایه انداختن روی صورت یا کانتورینگ به عنوان یک ترفند بوجود آمد.
3. ملکه ویکتوریا
در قرن هجدهم و نوزدهم به دلیل اینکه ملکه ویکتوریا از آرایش کردن متنفر بود، آن را ممنوع کرد و فقط روسپیها و «زنان بی بند و بار» اجازه داشتند آرایش کنند.بعد ها بازیگران زن نیز به این لیست اضافه شدند.
در قرن نوزدهم با پیشرفت فرمول ماده ی سفید کننده، ممنوعیت برطرف شد؛ این فرمول شامل اکسید روی، جیوه، سرب، نیترات نقره و اسید میشد. برخی زنان برای سفید شدن پوستشان گچ می خورند و ید مینوشیدند.
4. کشف بزرگ
کارل بادین (از تئاتر لپ ژیگر استات در آلمان) ماده ای کشف کرد که نزدیکترین فرمول به کرم پودر امروزی را داشت.
برای مخفی کردن خط اتصال بین کلاه گیس و پیشانی اش، ماده ای برای گریم تئاتر به رنگ پوست درست کرد که از رنگدانه ها و چربی ساخته شده بود.
بعد از مدت کوتاهی محبوبیت این ماده آرایشی بین بازیگران به شدت زیاد شد. کارل بادین شروع به فروش آن به صورت عمده کرده و تا سال 1914 فروش انحصاری آن را بر عهده داشت.
هرچند که فرمول او در بالای ابروها باعث ایجاد ترک های ریز میشد.
5. پدرخوانده آرایش
دوست دارید بدانید چه کسی کرم پودر را اختراع کرد؟
مکس فکتور، اسطوره و بنیان گذار صنعت آرایش هالیوود، که واژه ی آرایش (make-up) را در سال 1920 ساخت.
زمانی که برای اولین بار در دهه 1930 فیلم رنگی بوجود آمد، مکس فاکتور بنیان گذار صنعت آرایش هالیوود از مدلی که پوستش با کرم گریم روی صحنه نارنجی به نظر میرسید خوشش نمی آمد، پس تصمیم گرفت پودر جدیدی را درست کند و اسم آن را به طور ماهرانه ی پنکیک گذاشت.
این پودر بر روی پوست فشرده میشد، و انتظار می رفت که نتیجه ی طبیعی تری نسبت به پوشش چربی که قبلا استفاده میشد داشته باشد.
اولین کرم پودر از پودر تالک ساخته شده بود نه روغن و موم معمولی و میشد با اسفنجی خیس روی پوست استفاده کرد.نقص های صورت را به طور طبیعی پوشش می داد و سبک و قابل استفاده در مکانهای عمومی بود.
در سال 1940 با وجود قیمت بالای آن، موفق ترین لوازم آرایش تولیده شده در آن زمان بود و در طول دوره ی طلایی سینما موفقیت آن سر به فلک کشید. از هر سه زن یک نفردر آمریکا از پنکیک استفاده می کرد.
6. جورابهای مایع زنانه
در دهه های 30 و 40 میلادی در طی جنگ جهانی دوم، تولید جورابهای نایلونی زنانه متوقف شد. کرم پودر مایع از احساس نیاز به پوشش نقص ها و حتی لک های روی پوست پاها بوجود آمد.
این مایع مقاوم و ضد تعریق بود وبر اثر حرکت جابجا نمی شد. همینطور که زمان به جلو می آمد، شیمیدانهای مشغول در صنعت لوازم آرایش، پودرها را به صورت ذرات ریز نرمی در می آوردند که پیش از آن قابل تصور نبود.
این فرمول نوظهور رگه رگه نمی شد، خشک نمی شد، ته شین نمی شد و روی پوست و صورت یکنواخت تر بود.
7. پیشرفت
با نگاهی به گذشته، رنگ پوست در هر دهه به طور قابل ملاحظه های تحول یافته است. اگر کرم پودر ده ی 60 میلادی به حدی پودر بود که نتیجه ای شبیه یک ماسک عروسکی ایجاد می شد، در دهه 70، خانم ها ترکیبی کرمی و شیری رنگ را ترجیح می دادند و در ده ی 80 سعی می کردند ظاهری اغراق آمیز و مانند تئاترهای ژاپنی داشته باشن.
بعد از آن در دهه 90 پوشش مات یکنواخت و طبیعی را انتخاب کردند.
امروزه در دنیای کرم پودرها هر سبکی که بخواهید در اختیارتان قرار دارد: از فرمول و بافت تا رنگ و عناصر سازنده.
پودرهای فشرده شده، رنگدانه های روشن کننده، جعبه های محافظت کننده، پوشش ماندگار، بطری های مایع، پودرهای فشرده نشده، پودرهای معدنی، BB کرها... قابل عرضه بوده و مزایای محافظت از پوست و ویژگی های SPF نیز دارند.
8. امروز
در سال 2017 «زیبایی همگانی» شعاری برای ادامه ی زندگی است. شرکتهای لوازم آرایشی فهمیده اند که باید رنگهایی در تناژهای تیره تر نیز برای تطبیق با همه نوع پوست در نظر بگیرند.کار خارق العاده ای که توسط مردم رنگین پوست شروع شده تا واژه ی "رنگین پوست" را برای همیشه از تقویم تاریخ آنها حذف کند.